Veel oudere mensen vinden zelf hun weg in het leven, ze gaan erop uit, hebben een netwerk. Maar wanneer mensen ouder en kwetsbaarder worden, lukt dat vaak minder goed. Eenzaamheid ligt dan op de loer. Een netwerk in de buurt kan dan een uitkomst bieden, zeker als inwoners in de wijk zich bewust zijn van het thema en met elkaar een oogje in het zeil houden of het goed gaat met de ander.
Gemeenten kunnen vanuit hun rol inwoners, (vrijwilligers-) organisaties, professionals en ondernemers faciliteren zodat ze met elkaar kunnen bouwen aan een sociale structuur in de wijk. In zo’n wijknetwerk wordt samengewerkt om eenzaamheid te signaleren maar er kunnen ook laagdrempelige voorzieningen worden georganiseerd waar mensen het leuk vinden elkaar te ontmoeten. In onder meer Dordrecht wordt gewerkt aan zo’n wijknetwerk. Hoe bouw je dat op?
- Bevorder samenwerking op het thema en betrek partners in de wijk
Betrek de partijen die al ‘achter de voordeur’ komen en die een rol kunnen spelen bij het signaleren van eenzaamheid. Dat kan via huisbezoeken maar daarnaast is er meer nodig. Denk ook aan de huisarts, praktijkondersteuner of de apotheek die merkt dat medicijnen niet worden opgehaald. Buurtconciërges of flatcoaches die zien wat er speelt in de wijk of de flat. Maar ook een notaris of uitvaartondernemer. Of de supermarktondernemer of kapper, die dagelijks oudere klanten over de vloer krijgen.
- Leren signaleren
Signalen van eenzaamheid kunnen dus op veel manieren worden opgevangen in het wijknetwerk. Maak de partijen in het netwerk bewust van de signalen die kunnen duiden op vereenzaming. Dit kan door middel van een training of door gebruik te maken van een signaleringskaart.
- Zorg dat signalen ergens neergelegd kunnen worden
Zorg dat mensen die al achter de voordeur komen en/of veel in contact zijn met inwoners hun zorgen of signalen ergens kunnen neerleggen. Ze zijn zelf namelijk niet altijd degenen die het gesprek kunnen aangaan of eenzaamheid kunnen oplossen. Ze kunnen bijvoorbeeld een melding doen waarna een ouderenadviseur of een buurtwerker eens in gesprek gaan en kijken wat deze persoon nodig heeft. Maak afspraken zodat er een sluitende keten van signalering, opvolging en aanpak is.
Het is verder goed je te beseffen, dat eenzaamheid van iedereen is, het kan iedereen treffen. Je verliest je baan, gaat met pensioen, of je verliest je partner, je verhuist naar een andere stad, je krijgt te maken met een echtscheiding. Allemaal levensgebeurtenissen die jou of mensen in je omgeving kunnen overkomen. Het is dus altijd goed om in je eigen buurt en omgeving een beetje ‘op elkaar te letten’.